Berenworst, Lappish roulette en hondenpoepkwesties

Zo, het wordt wel weer eens tijd voor een update vanuit Lapland! Het is alweer april, en ik heb het er al vaker over gehad dat het lente was, of zowat lente, maar nu is het écht lente! Het regent zo nu en dan en de sneeuw smelt in rap tempo, overal is het een dikke vieze drab!! En ik heb dus voor het eerst stukjes grond gezien. Vreemd dat je het zien van grond, gras en modder zo waardeert hier.:) Volgens Aini ligt er dit jaar slechts de helft van de normale jaarlijkse hoeveelheid sneeuw. Dat betekent dat eind april de sneeuw echt wel weg is! Misschien op een paar hopen sneeuw na.

De afgelopen weken waren rustig wat studeren betreft, de tweede week van maart hebben we een poging gedaan St. Patricks day te vieren met Emma en Sveta in de twee Irish pubs hier in Rovaniemi. Je gelooft het of niet, maar beide waren vrijwel helemaal leeg! In het weekend nodigden Aini en haar man mij uit om naar hun ‘cottages’ te gaan, om te kijken hoe ze er bij staan. Het eerste huisje stond heel dichtbij de grens met Zweden, echt in de middle of nowhere. Soms zien ze er zelfs beren of worden ze wakker met een kudde rendieren rond het huisje! Erg bijzonder! Je kan niet helemaal tot aan de huisjes doorrijden als er veel sneeuw ligt, je moet het laatste stuk per ski afleggen. Dus dat was dan ook wat we deden! Het huisje was verder oké, dus toen zijn we na een bakje thee weer verder gegaan. op weg naar het volgende huisje dat dichter bij Rovaniemi ligt. Maar niet zonder eerst even over de grens te gaan, om daar naar een supermarkt te gaan die goedkoop rendiervlees, elandvlees maar ook berenvlees (van de bruine beer) verkoopt! Mijn Finse vriendin nam een berenworst mee. Voor mij was dit een beetje gek, ik heb er nooit over nagedacht dat beer ook werd gegeten, nou, ja dus! In het tweede huisje hebben we (gewone hoor!) worstjes zitten bakken, het plan was ook te gaan ijsvissen, maar er stond te veel wind, veel te koud dus! Wel jammer, maar volgende keer beter hopelijk! Nog noordelijker in Finland schijnen ze in mei zelfs nog te ijsvissen, dus er is nog hoop. :)

De week erna had ik vrijwel geen colleges, en daarom ben ik maar veel gaan sporten. Een paar keer met Sveta wezen zwemmen, de laatste keer zelfs meer dan twee kilometer gezwommen. Ook hardgelopen, dat is hier soms best nog wel een uitdaging, omhoog, en dan weer omlaag over een soms (spek-)gladde stoep. Van Aini had ik langlaufski’s te leen, wat erg leuk was, ben naar de Ounasvaara gegaan en ben leuk in het bos aan het skiën geweest. Het was wel jammer dat sommige ‘tracks’ voor het langlaufen weg waren gehaald, dan kan je met traditionele langlaufski’s niet meer zoveel. Je hebt het spoor nodig, anders ga je alle kanten op, vooral wanneer de route naar beneden gaat.

In het weekend, op vrijdag, werden er rendier sprintraces in het stadscentrum gehouden, midden in de winkelstraat! Er was sneeuw opgebracht om dit mogelijk te maken, rendieren kunnen niet op de straatstenen lopen, en de meeste sneeuw was al gesmolten. Ik heb geen foto’s van de rendieren gemaakt, ze waren veel te snel. Maar dat gaf ook niet, heb nu ook wel genoeg rendierraces gezien. Het was erg koud om lang te blijven kijken, daarom zijn Sveta en ik maar gaan theedrinken. Toen we naar huis gingen konden we nog net de finale zien, het rendier aan de rechterkant had gewonnen, niet dat het ons iets zei, haha. Op zondag ben ik nog naar een klein feestje geweest, een meisje was eventjes naar huis geweest, in Letland en had wat traditioneel eten mee teruggenomen dat we konden proeven. :)

Afgelopen week ben ik voor het eerst sinds een tijdje weer naar een college geweest, over antropologie in de Arctis, over hoe inheemse volkeren in de Noordpoolgebieden zichzelf zien. Op zich heel interessant, maar niet voor bijna vier uren lang waar de docent bijna alleen maar sprak over zijn onderzoek , waar we filmpjes gingen kijken die ik al eens had gezien en waar zelfs mijn gapen door de docent werd opgemerkt…

Afgelopen zondag ben ik naar Aini toegeweest en heb daar foto’s van thuis laten zien. Vond ze erg leuk! Vooral de fietsenstalling op het centraal station in Groningen vond ze erg grappig. Nadat we gegeten hadden ben ik samen met Aini naar mijn kamer gelopen. Onderweg zijn we op zoek gegaan naar rendierkeuteldropjes, deze kan je krijgen in een aantal souvenirwinkeltjes. In elk zakje zou zogenaamd één echte rendierkeutel zitten: ‘Lappish roulette’. Helaas waren de winkeltjes al dicht dus voor een andere keer staan deze keutels op het programma.

Nu de sneeuw smelt, vertelde Aini, komt de zogenaamde hondenpoepkwestie weer boven bij fanatieke brievenschrijvers naar ‘Lapin kansa’, dé krant van Fins Lapland. Het is namelijk zo dat de baasjes in de winter de hondendrollen niet opruimen. En wanneer de sneeuw smelt kan je ze niet zo goed meer zien en staan veel mensen in de hondenpoep. Erg vervelend natuurlijk, een aanhoudend probleem en genoeg reden om er boze brieven over te schrijven naar de krant. En ook genoeg reden voor een één april grap door de krant zelf: een krantenartikel over een nieuw soort hondenvoer dat er voor zorgt dat de hond zijn keutel op kan eten. Finse humor…

Vandaag ben ik op een Finse school geweest, op een soort MBO en een HBO. Daar werkt Aini in een project over ‘nature and welness’. Erg leuk om zo’n school van binnen te zien. Er zit daar een kappersopleiding bijvoorbeeld, een fysiotherapie opleiding en nog meer. En ik heb niet alleen veel gezien, ik weet nu ook precies hoe het Finse onderwijssysteem in elkaar zit..!